Στυλιάρης Ευστάθιος
Αναπληρωτής Καθηγητής |
|
(download CV) |
|
Πεδίο Έρευνας Πειραματική Πυρηνική Φυσική |
|
Ερευνητικά Ενδιαφέροντα Η έρευνα του κ. Στυλιάρη εστιάζεται σε θέματα Πειραματικής Πυρηνικής Φυσικής και Εφαρμογών. Επικεντρώνεται σε θέματα Αδρονικής Φυσικής και ιδιαίτερα στην ανάλυση πειραματικών δεδομένων της ηλεκτροδιέγερσης του πρωτονίου, όπως και στην μελέτη πυρηνικών δυναμικών μέσω αντιδράσεων με ραδιενεργές δέσμες. Στον τομέα των εφαρμογών, είναι ενεργοποιημένος στην περιοχή της Απεικονιστικής Πυρηνικής Ιατρικής για την ανάπτυξη και βελτιστοποίηση ανιχνευτικών διατάξεων (γ-Camera) Μονοφωτονικής Τομοσπινθηρογραφίας (SPECT) μικρού πεδίου και υψηλής διακριτικής ικανότητας για ιατρική και ραδιοφαρμακευτική έρευνα. |
|
Βιογραφικά Στοιχεία O κ. Στυλιάρης έλαβε το 1981 το πτυχίο του από το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης με βαθμό άριστα. Στη συνέχεια μετέβη στην Γερμανία, όπου και εργάστηκε σαν μεταπτυχιακός φοιτητής στο Hahn-Meitner Ινστιτούτο του Βερολίνου σε θέματα Πειραματικής Πυρηνικής Φυσικής με βαρέα ιόντα. Το 1984 έλαβε τον τίτλο του MSc μελετώντας με πυρηνικές αντιδράσεις τη δομή του εξωτικού πυρήνα 57Cu και το 1988 τον διδακτορικό τίτλο (Dr.rer.nat.) ερευνώντας τη μορφή του πυρηνικού δυναμικού με τη βοήθεια διαθλαστικών φαινομένων τύπου ουρανίου τόξου στην ελαστική σκέδαση βαρέων ιόντων. Απασχολήθηκε σαν μεταδιδακτορικός επιστημονικός συνεργάτης (Wissenschaftlicher Mitarbeiter) στο ίδιο ινστιτούτο, υπεύθυνος του προγράμματος μελέτης πυρηνικών αντιδράσεων με το μαγνητικό φασματόμετρο Q3D μέχρι το 1990. Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, μετέβη στο Αμβούργο της Γερμανίας όπου για το διάστημα 1992-1995 εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης (Wissenschaftlicher Mitarbeiter) στο Deutsches Elektronen-Synchrotron (DESY). Συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα Φυσικής Υψηλών Ενεργειών ZEUS μελετώντας τον παράγοντα δομής του πρωτονίου μέσω της ανελαστικής σκέδασης ηλεκτρονίου πάνω σε πρωτόνια (Deep Inelastic Scattering) καθώς και λοιπών συναφών διεργασιών (Photoproduction, Exotic States). Κατά την περίοδο αυτή διετέλεσε για μια διετία (1993-1994) Κοινοτικός Υπότροφος του προγράμματος HUMAN CAPITAL and MOBILITY. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1996 με κοινοτική υποτροφία (Return Fellowship) στα πλαίσια του Προγράμματος Marie Curie και εργάστηκε στο Πανεπιστημιακό Ερευνητικό Ινστιτούτο Επιταχυντικών Συστημάτων και Εφαρμογών (ΙΕΣΕ), όπου το 1998 εξελέγη Ερευνητής Γ’. Υπήρξε υπεύθυνος της εγκατάστασης της πλήρους διάταξης του γραμμικού επιταχυντή ηλεκτρονίων CW ενέργειας 10 MeV. Παράλληλα συμμετείχε σε πειράματα Αδρονικής Φυσικής της μελέτης του συντονισμού Δ+(1232) που διεξήχθησαν στο Ερευνητικό Κέντρο του Γραμμικού Επιταχυντή Ηλεκτρονίων ΜΙΤ-Bates (Massachusetts, USA) και στο Mainz-Microtron (MAMI) της Γερμανίας. Το 2001 εξελέγη Επίκουρος Καθηγητής στον Τομέα Πυρηνικής Φυσικής και Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε την ερευνητική του δραστηριότητα στην Αδρονική Φυσική και παράλληλα συμμετείχε στην ομάδα της Πυρηνικής Ιατρικής για την ανάπτυξη απεικονιστικών διατάξεων τύπου SPECT. Από το 2004 διευθύνει το εργαστήριο της Μονοφωτονικής Τομοσπινθηρογραφίας (SPECT-Lab). Το 2012 προήχθη στην βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή. |
|
Επιλεγμένες Δημοσιεύσεις
|
|
(rev. 6/2012) |